дулец
  
     
     
  
  
      
          
             мн. дулци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 24792
	    
	
    
    
      
          1.
          Цевка на гајда во која се дува.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Писката и дулецот ги мачкаше со маслиново масло.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          шопурка
        
         
	          
	          
			  
	             
	              
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                thithëse, pipëz
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Дулецот од чешмата. 
	              
	            
	          
	            
	              Ја вдена шурката од дулецот во стомната. 
	              
	            
	          
	            
	              Продаваше бардаци со дулци.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        