жито
  
     
     
  
  
      
          
             мн. жита
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
	    
	      Ранг: 2468
	    
	
    
    
      
          1.
          Заеднички назив за едногодишните растенија чијшто зрнест плод служи за исхрана (пченица, јачмен, 'рж, овес, ориз, пченка).
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Житата почнале да растат.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Плод од житно растение, обично од пченица.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Извозот на жито, за разлика од минатата година, оваа година е послаб.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          (зб. мн.) Нива посеана со пченица или житни култури.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              По житјата веќе се гледаа жетвари.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          4.
          Друг назив за пченица, растение и плод.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  пченица (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          5.
          Варена и засладена пченица што се раздава за душа, за покоен.
        
         
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          житце ср.
мн. житца
дем.
          
          
        
      
    
мн. житца
дем.
 
   
         
	        