загадувач
мн. загадувачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18322
3.
Хемиско соединение што предизвикува загадување.
Примери:
Фосфатите, како составен дел од сите детергенти, тешко се разградуваат и затоа се најголеми загадувачи на природата.
Изведенки
загадувачки прид.
загадувачкиот
Пример:
Потеклото на загадувачките материи сеуште не може да се утврди.