извик
  
     
     
  
  
      
          
             мн. извици
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 2693
	    
	
    
    
      
          1.
          Глас, збор со кој се изразува некое чувство, обично ненадејно изненадување, силна возбуда за да се сврти нечие внимание.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    exclamation
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                thirje
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Бурните извици како бранови се траскаа од околните згради. 
	              
	            
	          
	            
	              Грлени извици се слушаа од сите страни - урааа!
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          3бор со кој се повикува, се дава наредба и сл.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Се слушна плачен извик со кој го повикува: Тааткоооо!
	              
	            
	          
	            
	              Надвор се чу тап извик - „стој!“
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Вид неменливи зборови со кои се изразуваат различни чувства или расположенија, се привлекува внимание или звучно се претставуваат, се имитираат разни звуци.
        
         
          
		  
		   
   
         
	        