испосник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. испосници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 28488
	    
	
    
    
      
          1.
          Монах што живее на осамено место без допир со надворешниот свет, по строго определен ред.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Испосникот беше слаб и блед.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Тој што живее по строги правила, со големи самооткажувања.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој е како испосник.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  аскет (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          испосница ж.
мн. испосници
          
          
          
        
      
        мн. испосници
          
          2. 
          испоснички прид.
испосничкиот
Пример: Испоснички живот.
          
        
      
        испосничкиот
Пример: Испоснички живот.
          
          3. 
          испоснички прил.
Пример: Испоснички живее.
          
        
      
        Пример: Испоснички живее.
          
          4. 
          испосничка ж.
мн. испоснички
          
          
          
        
      
    
мн. испоснички
 
   
         
	        