клинец
  
     
     
  
  
      
          
             мн. клинци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 4546
	    
	
    
    
      
          1.
          Мало, цилиндрично парче метал, зашилено на врвот од едната страна и со глава на другата, врз која се удира.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Палтото го беше обесил на клинецот зад вратата.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  шајка (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Метална четириаголна шајка за потковување коњи, магариња и други домашни животни.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    horseshoe-nail
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                gozhdë për patkue
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Потребни се клинци и плочи за да се потковаат коњите.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изрази
      
        
          
            Тресе клинци - му студи, се тресе од студ.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          клинче ср.
мн. клинчиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. клинчиња
дем.
 
   
         
	        