колиба
  
     
     
  
  
      
          
             мн. колиби
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 1333
	    
	
    
    
      
          1.
          Привремено засолниште, куќичка од колци, трски или плитар, покриена со гранки, прачки, слама, лисја што се прави обично на планина, на лозје, во поле.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    hut
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
				  
  	                kasollë, kolibë
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Спиеше во сламената колиба на еден полјак. 
	              
	            
	          
	            
	              Презимија во овчарска колиба. 
	              
	            
	          
	            
	              Напуштена дрвена колиба.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: градба (ж.)
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Мало населено место од неколку куќи виcоко во планина.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    village
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
				  
  	                fshat, katund malor
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Ако стаса до колибите, ќе куртули од студот и од гладот.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Мало бедно живеалиште.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              На сред село, покрај големите куќи стоеше колибата на еден сиромав.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          колипка ж.
мн. колипки
дем. и хип.
          
          
        
      
        мн. колипки
дем. и хип.
          
          2. 
          колипче ср.
мн. колипчиња
дем. и хип.
          
          
        
      
        мн. колипчиња
дем. и хип.
          
          3. 
          колибиште ср.
мн. колибишта
аугм. и пејор.
          
          
        
      
    
мн. колибишта
аугм. и пејор.
 
   
         
	        