колибар
  
     
     
  
  
      
          
             мн. колибари
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 20296
	    
	
    
    
      
          1.
          Лице што живее или живеело во колиба.
        
         
	          
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
				  
  	                njeri kasolle
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Колибарите планираа да ја поправат колибата.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          сиромав човек
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Беше личен ерген, ама беше колибар.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          колибарски прид.
колибарскиот
          
          
          
        
      
    
колибарскиот
 
   
         
	        