кулминација
  
     
     
  
  
      
          
             (едн.)
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 9979
	    
	
    
    
      
          1.
          Премин на небесно тело низ меридијанот на дадено место од Земјата.
        
         
          
		  
		  
          2.
          Највисок степен во развојот на некоја појава, врвна точка.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    climax
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                kulminacion
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Интензитетот на играта достигна кулминација.
	              
	            
	          
	            
	              Настаните што следеа водат кон неизбежната кулминација, по што очекувајте го пресвртот и расплетот.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  врв (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
           
          кулминациски прид.
кулминацискиот
Пример: кулминациска точка
          
        
      
    
кулминацискиот
Пример: кулминациска точка
 
   
         
	        