настојник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. настојници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 31232
	    
	
    
    
      
          
          Лице задолжено да се грижи, да чува нешто.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    custodian
                  
	            
	          
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Во тој момент градоначалникот го виде забрзаниот крупен свештеник кој ја обавуваше функцијата на настојник на митрополијата.
	              
	            
	          
	            
	              настојник на зграда
	              
	            
	          
	            
	              црковен настојник
	              
	            
	          
	            
	              куќен настојник
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          настојница ж.
мн. настојници
          
          
          
        
      
        мн. настојници
          
          2. 
          настојнички прид.
настојничкиот
          
          
          
        
      
    
настојничкиот
 
   
         
	        