одличник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. одличници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
    
    
      
          1.
          Ученик со највисок успех.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Таа беше одличник во текот на целото образование.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Човек што се истакнува со најдобри особини.
        
         
	          
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                i shkëlqyeshëm
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Тој е одличник каков што ретко се среќава.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        