окове
  
    
    
  
  
      
          
            
              оковат; окови, оковете; оковав, окован, оковаа; оковал; окован; (ќе) оковев, (ќе) оковеа; (ќе) оковел
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, свршен
    
    
	    
	      Ранг: 9490
	    
	
    
    
             
    
      
          2.
          Прицврсти нешто со оков, со метална рамка или со клинци.
        
         
	          
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
				  
  	                gozhdoj
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Ја окова вратата од дрвената ограда.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          оковува несв.
оковуваат
          
          
          
        
      
        оковуваат
          
          2. 
          оковување ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.