олтар
  
     
     
  
  
      
          
             мн. олтари
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 4273
	    
	
    
    
      
          1.
          Најважен дел во црква, издигнато и преградено место во предната источна страна на црквата, каде што се одвива главниот дел од богослужбата.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Беше седната на скалилата пред олтарот и липаше.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          жртвеник
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Среќаваме поими за татковината и свест за жртвите што треба да се дадат на олтарот на татковината.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  жртвеник (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            Застане пред олтар - се венча (во црква).
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          олтарче ср.
мн. олтарчиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. олтарчиња
дем.
 
   
         
	        