покажувач
  
    
    
  
  
      
          
             мн. покажувачи
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
    
    
             
    
      
          2.
          Нешто со што се потврдува веродостојност.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    indicator
                  
	            
	          
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Овие опити се добар покажувач на вистинската природа на препаратите. 
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Апарат или дел од апарат што покажува.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Покажувачот на температурата во котелот ја мина црвената линија. 
	              
	            
	          
	            
	              Во окулаторот е поставен покажувач.
	              
	            
	          
	            
	              Покажувачот на нивото на масло е расипан.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          покажувачка ж.
мн. покажувачки
          
          
          
        
      
    
мн. покажувачки