помошник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. помошници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 4402
	    
	
    
    
      
          1.
          Лице што помага некому или во нешто.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој имаше двајца помошници. 
	              
	            
	          
	            
	              Аптекарски помошник.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  помагач (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Заменик на раководно лице.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Помошник-раководител. 
	              
	            
	          
	            
	              Помошник-библиотекар.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          помошничка ж.
мн. помошнички
Пример: Домашна помошничка.
          
        
      
    
мн. помошнички
Пример: Домашна помошничка.
 
   
         
	        