потера
  
    
    
  
  
      
          
             мн. потери
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 4487
	    
	
    
    
      
          1.
          Вооружена група што гони некого за да го фати.
        
         
	              Имаше големи потери на целата територија.
	              
	            
	          
	            
	              Потерата запука по него, но тој продолжи да бега.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Гонење на тој што бега за да биде фатен.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    manhunt
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                poterë, ndjekje
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Најпосле се согласија и тргнаа во потера. 
	              
	            
	          
	            
	              Тој се врати од залудната потера по еден избеган престапник.