а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

првоборец

мн. првоборци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18511
1. Тој што ја поведува борбата, што е мѓу првите, временски најстари учесници.
Албански: pishtar lufte
Примери:
Во вториот напад загинаа тројца првоборци.
2. Борец, учесник во Втората светска војан кој од самиот почеток се вклучил во Народноослободителната борба, од 1941 г.
Албански: pishtar lufte
Употреба: Историја
Примери:
Мојот дедо беше првоборец.