предикат
  
     
     
  
  
      
          
             мн. предикати
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 41461
	    
	
    
    
      
          1.
          Главен член во реченицата што се однесува на субјектот и што означува дејство, процес, состојба.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  прирок (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Во логиката - тоа што се кажува за предметот во логичкиот суд.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Субјектот и предикатот се меѓусебно поврзани.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          предикатски прид.
предикатскиот
          
          
          
        
      
    
предикатскиот
 
   
         
	        