разљуби
разљубат; разљубил
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Престане да љуби, да сака некого или нешто.
Примери:
Или те љуба разљуби.
Тој ја разљуби.
2.
(се разљуби) Престане да чувствува љубов еден кон друг; се одљуби, се отсака од некого.
Тие се разљубија.
Изведенки
1.
разљубува несв.
(се) разљубуваат
(се) разљубуваат
2.
разљубување ср.
глаг. им.
глаг. им.