ранец
  
     
     
  
  
      
          
             мн. ранци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 6209
	    
	
    
    
      
          1.
          Средство за транспорт во вид на вреќа кое се закачува со каиш и се носи преку рамо.
        
         
	              Го наполни ранецот и тргна по планината.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  раница (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        