резонанција
мн. резонанции
Вид збор: Именка, женски род
1.
Својство на телата да затреперат или да го зголемат треперењето во непосредна близина на друго тело што трепери.
Примери:
Механичката резонанција кај нишалото.
2.
Стремеж на системот да осцилира со поголема амплитуда на точно определена фреквенција.
Примери:
Врвот на осцилаторскиот систем ја покажува резонанцијата.
3.
Медицински преглед со помош на електромагнетни бранови за рана дијагноза на болести.
Примери:
електромагнетна резонанција
