тарабука
  
    
    
  
  
      
          
             мн. тарабуки
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 31253
	    
	
    
    
      
          
          Традиционален музички ударен инструмент обложен со кожа само од едната страна.
        
         
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: инструмент (м.)