укор
  
    
    
  
  
      
          
             мн. укори
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 9806
	    
	
    
    
      
          1.
          Неодобрување, израз на осуда на нечија постапка.
        
         
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  Спротивно од:
		    
			  пофалба (ж.)