утока
  
     
     
  
  
      
          
             мн. утоки
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 14446
	    
	
    
    
      
          1.
          Место каде што река или поток се влева во друга река, езеро или море.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Од изворот до утоката.
	              
	            
	          
	            
	              Утоката на Црна Река во Вардар.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  влив (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        