адолесцент (м.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Американскиот професор по медиска екологија Neil Postman во познатата книга Amusing Ourselves to Deth (1985) загрижено говори за сѐ почестите обиди конечно и во образованието да воведат малку „аудиовизуелен нихилизам“, постмодерност, „прилагодување во корист на адолесцентските склоности“ (Finkielkraut).
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 32-33“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тој има талент на вродена авторитарност (пак типично за еден балкански лидер, т.е. како што велите вие, господине Бузони - „гуру“) која просто се наметнува, особено кон адолесцентите, но богами и кон алтернативните интелектуалци, пософистицираните бирократи, па дури и кај бунтовните пензионери. Тоа е еден пример.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 26-28“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Делото Sod you Gits (1991) одѕвонува во ушите во онаа мера колку што 180                                                                                     okno.mk           е и визуелно агресивен. Sod you (бриши, еби           се), како израз влече корен од содомијата,           а Git од to beget (да се создаде, некому да           се биде татко).
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 37“
        
        (1997)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тој гледаше во мене воодушевено; очите му сјаеја како на младич; му реков дека ме става во многу неудобна ситуација, и дека, ако некој помине и види дека среде пладне му го покажувам стомакот на некој непознат маж, ќе ме прогласи за луда; му реков дека имам ќерка и дека годините не ми се за адолесцентни забави под некакво дрво, но тој не попушташе.
        
      
    
    
    
      „Папокот на светот“
         од Венко Андоновски 
        (2000)