испраши (св.)
Проштевај, не те познав! Многу си се изменил, си се испрашил...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Сиот е испрашен, небаре избрашнет воденичар. И обрастен е во лицето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Иако малку испрашен, ми изгледа чисто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Излегоа испрашени Алајко Ошев и Мире Ирчев, ја истресоа прашината од палтињата, ги стегнаа вратоврските, со трева ги светнаа чевлите и чантите, се искашлаа длабоко, се забришаа со шамивчињата, и се погледнаа со истата сериозност со каква и тргнаа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Зошто крилјата ти се спуштени и испрашени, фрлени на подот?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
