опали (св.)
Сѐ како што беше. „Од подрумите на Лубјанка се гледа само Сибир“, велам и — оп, опали.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Марш, Титова бандо, ми се врека и ми опалува една опачечка, ми го изгорува образот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Џорџ Смит се сврти кон сонцето. Тоа му го опалуваше со слаб сјај лицето, а неговите очи беа два мали огна од него.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
