побратим (м.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Море, побратиме!... И првата тежи и последната тежи!... Разделба е разделба!...
        
      
    
    
    
      „Печалбари“
         од Антон Панов 
        (1936)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          ЗАФИР: Не чини. Побратимот болен лежи, а ние: удри на песни.
        
      
    
    
    
      „Печалбари“
         од Антон Панов 
        (1936)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Не мисли на лошо, побратиме. Ништо не е тоа. Ќе помине!... (Излегува).
        
      
    
    
    
      „Печалбари“
         од Антон Панов 
        (1936)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          —    Море, кажете си го алот побратиме, та ваа се виде шо се виде! Co м'чење нишчо не бидуа.
        
      
    
    
    
      „Крпен живот“
         од Стале Попов 
        (1953)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          —    Море ми, добровечер, побратиме! (макар да не е уште ни пладнина!).
        
      
    
    
    
      „Крпен живот“
         од Стале Попов 
        (1953)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Си правиме лав и со побратимот Ристета овде, па тој ти бил и нешчо свое, и велиме оти не правиш лошо ако кандисаш да дојдиш.
        
      
    
    
    
      „Крпен живот“
         од Стале Попов 
        (1953)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Со бројаници в раце, станат на нозе, го пречека својот побратим Лумана.
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Двајцата побратими задоволно се смешкаа, пушеа и пиеја кафе.
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тогаш Бошко Манев излезе на порта со својот побратим Лумана.
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Бродот му го однесе побратимот и кавалот - сè што имаше овде.
        
      
    
    
    
      „Бојана и прстенот“
         од Иван Точко 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Побратими... Заедно, во ист ден се оженија за двете сакани моми од селото...
        
      
    
    
    
      „Бојана и прстенот“
         од Иван Точко 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Изрипа рането Јаким и ги стегна силно градите, ги задржа солзите - сакаше да го гледа во далечината бродот, што пореше со Божина милиот побратим, со кого ергенуваше и во рани зори ги будеше со својот писан кавал заспаните родни планини...
        
      
    
    
    
      „Бојана и прстенот“
         од Иван Точко 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Во таа разоденост и во тој сѐ поблизок и сѐ посрдечен разговор со својот побратим напред тој и не забележа кога ги помина трите огромни долини, што ги знаеше и како се префрлува постојано од една во друга шума.
        
      
    
    
    
      „Белата долина“
         од Симон Дракул 
        (1962)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          И тие сега веќе беа побратими со смешување на крвта; тоа го носеше она неговото зрно во прекрасно скованото грамадно тело на неговиот прогонуван роднина.
        
      
    
    
    
      „Белата долина“
         од Симон Дракул 
        (1962)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          А беше сигурен дека исто така како него пред да се засолне зад чамот се чувствуваше и неговиот побратим кога го нишанеше на најблиското растојание и кога не го погоди.
        
      
    
    
    
      „Белата долина“
         од Симон Дракул 
        (1962)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          —    Море, ево ме, побратиме, на гости кај вас со Јована, токо ајде сега... кажувај!
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          — Дојду пак со побратимот, да си го видиме касметот — одговори Толе и ја погледа од глава до пети. — Ти шо правиш, како a помина зимата?
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          — Арно велиш, побратиме. И така на нас овде гледаат како на бела чавка. — Го потврди Јован Толевиот предлог.
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          „Нека ни е со среќа, побратими, братучеди и браќа. По манастирите се колнеме, овде се крадеме. Ашколсун, навистина.“
        
      
    
    
    
      „Тврдоглави“
         од Славко Јаневски 
        (1990)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          - Каква кражба, побратиме? - Од четирите пресечени прсти на Турчинот, ајљазу.
        
      
    
    
    
      „Тврдоглави“
         од Славко Јаневски 
        (1990)