потсири (св.)
Му ја кревам главата, му ја бришам устата од крвта што му се потсирила и го бацувам в лице, в уста, му ја давам душата моја.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ноктите ми се испоткршени од гребење на ѕидот и полни со потсирена крв и малтер...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Така им ги вадевме модриците, потсирената крв по телата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
