рецитација (ж.)
Рецитацијата, а и улогата од едночинката сакав да ја кажам најдобро од сите - поради татко ми.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Брат ми Ристо и сестра ми Лена заедно со снаата имаа маса негде во задниот дел на салата, а ние учениците ги забавувавме гостите со рецитации и хорски песни.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Потем ќе требало да се изигра едно оро, за да се сочува здравиот народен дух; потем таа замислила самата да ѝ се обрати на публиката, и да говори за перспективите на народната уметност денес, за лажните и вистински вредности во уметноста; потем рече дека ќе се изведувале рецитации од наши ученици.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Откако Луција заврши, тој побара збор: рече дека му се допаѓа многу сценариото за приредбата, но дека би сакал и тој да испее народна песна, веднаш по блокот рецитации, а пред бабарскиот обред.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во извесна смисла, се чувствував понижен и отфрлен од сите: не учествував во нивниот обред кој ме возбудуваше и ме примамуваше; не пеев дури ни народна песна; не играв оро; не читав патриотски рецитации; јас бев паузата на нивниот обред, обичен кловн што, искачувајќи се по скалите потпрени на небото нема никакви докази за неверството на својата Петрунела. ***
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Бесмртна песна Таква песна се пишува во младоста и држи вода сѐ до староста – слава, влијание, лагоден живот, рецитации на цели генерации.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Од куртоазија ѝ кажуеш дека никад боље не изгледала и следи рецитација.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Други книги тој скоро и не читаше, во однос на убавата литература се задоволуваше со неколку рецитации, научени во гимназијата, но кои уште за чудо добро ги паметеше.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
