ќерка ж.

ќерка (ж.)

И тогава тие благодариле Бога зашто се удостоили да имат у дом свој царска ќерка.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Над ваште невести и ќерки плачете, о бедни, бидејќи за нив нема спас.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Или чума изморила синове ти, дштерки? Или оган изгорил е кашта ти и стока?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Многу биле лоши, разлавални; татко и мајка ич не ризале, многу ги огорчувале, и зер татко им бил многу лут, така и мајка им, та беа ги колнале многупати, ете зер ѓавол натемаго беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога ги колнала мајка им вака: „Синко Сиве и ти ќерко Чуле!
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Тој имаше само еден син на име Силјан; имаше Божин и една ќерка.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- „Што се срдиш, мори ќерко, толку, ѝ рекла свекрва ѝ, чунки тогај си дошла од работа, што зијан ти се стори?
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
ЈОРДАН: Е, ама Симка е чорбаџиска ќерка, тешко гази. Колку чини името!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
РАЈНА: Молчи, ќерко, молчи. Така господ рекол...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЈОРДАН: Слушај, ќерко. Ете, стрико ти Кољо те сака, да му бидеш снаа за внук му Јован. Го познаваш?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
МАРА: Кате, подај ми ја, ќерко, кутијата од кафето и донеси филџани.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МИТРЕ: Како да не, сме зеле. Маживме, ќерка, купивме некое нивче, оваа куќа ја направивме...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: Извади ја, ќерко, од ковчег ризата што е за Анѓелета.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Леле, ќерко што те стијоса да правиш вака?!... Аман, мори станувај, оти на идење се.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
САВЕТКА: (ѝ ги прекинува мислите). Антице ќерко, ајде врши ја таа работа, пак земи прави нешто друго.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
САВЕТКА: Аман, мори ќерко, што да правам јас сирота?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Полицискиот агент, новиот обожавател на инспекторовата ќерка, притрча и се фрли меѓу нив.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Најбогатиот во овој ќор-сокак го празнуваше свршувањето на својата ќерка.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се зарадував што над нив, лета пердувеста и синкава фигура на ангел со гулабови крилја и со мазно лице слично на ќерка му на даночниот инспектор заради која коњичкиот капетан, женски подвижен во полните колкови, минеше двапати дневно низ улицата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
— Шо виде, шо чу на чешмата? — ја подзе Рожденката ќерка си и сама чекајќи со нетрпеливост да се повтори она што и го кажа невестата Тода.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Токму пред попење му умре и жената и тој остана со ќерка си Бисера и сина си Крстета.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Повеќе