џбурка (несв.)
Ја стега и устата, шмрчка со носот, го џебурка лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со брз, последен замав во животот му го зграпчил левото уво на светиот злосторник и му го скинал - една крв се, нека џбурка таа од две глави.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
