подозрив (прид.)
- А кај е мајка ви? - запраша подозриво кондуктерот, гледајќи ги под очи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Отпрвин ги свиткува веѓите па подозриво се вгледува во мекото од очите на учителот и започнува да се насмевнува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во овој дуќан, потонат во секојдневната тишина, сега може да го привлече интересот на минувачите и подозривоста на полицијата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но нездравата упорност не се подава. Со дива подозривост тој одбива сѐ.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Оваа напомена ме прави внимателен и подозрив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој ме гледа со подозривост, а сепак, ми се чини, само кога би ја пуштила раката, тој веднаш својата глава би ја ставил во неа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
