солило (ср.)
Те штипкаат само некои киселини, солила и мувли од конопта околу чеповите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сам ќе ти каже колку му е достатно стоење во солилото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Нека бидат делливи, да не би да се вратат
назад и да станат повторно она што биле:
едно, цело, совршено солило
андрогино море- копно...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Слезе на буништето на животот и во правта на разурнатите денови трага по солилото и поилото на осаменоста
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Саде темнина има во солената катедрала - ни зрнце бела сол, ни капка бело солило, во кое во селата или во рестораните надземи се засолува говедското, на пример.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
