рабуш
  
     
     
  
  
      
          
             мн. рабуши
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 30410
	    
	
    
    
      
          
          Дрвце (стапче) на кое во минатото се бележеле сметки при купување, разделено по должината на два дела, за продавачот и за купувачот, кои при купувањето се составувале и со зарежување преку двата дела се бележела сметката (вересијата).
        
         
	              Ги бележеше туѓите долгови на рабуш и трпеливо чекаше. 
	              
	            
	          
	            
	              Никој не сакаше да се најде на неговиот рабуш.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изрази
      
        
          
            (посл.) Разбира колку магаре од рабуш.
          
      
    
    
    
 
   
         
	        