слава
  
     
     
  
  
      
          
             мн. слави
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 1518
	    
	
    
    
      
          1.
          Широка популарност и сеопшто признание на нечии заслуги, квалитети и сл.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Славата никој не може да му ја одземе.
	              
	            
	          
	            
	              Овенчан со слава.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  популарност (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            (разг.) Слава богу (на бога) - како формула, израз на благодарност кон Бога дека нешто добро завршило.
          
      
        
          
            Вечна (му) слава - последен поздрав кон покојник со желба сеќавањето за него да биде вечно.
          
      
        
          
            Му удрила славата во глава - премногу се прави важен со постигнатото.
          
      
        
          
            (разг.) За чест и слава - од морални побуди, а за материјална добивка.
          
      
        
          
            На стара слава - добива нешто на поранешни заслуги, на поранешен труд.
          
      
    
    
    
 
   
         
	        